کابوس
کابوسهای شبانه دست از سرم برنمیدارن /بازم دیشب خواب تکراری گم شدن در کوچه پسکوچه های شهرم را میدیدم /بازم نگرانی از گم شدن /بازم نگران از اینکه به بن بست بخورم و کورسوی امید که مثل بقیه خوابهام حتما راه خروج از اون کوچه ها را پیدا میکنم //
نمیدونم تا کی دست از سر بچگی هام برنمیدارم پیر شدم و هنوز تو همون پسکوچه ها موندم //
تغییر ساعت کاری امروز حسابی علافم کرد /توی یه ترافیک وحشتناک موندم /بعدش هم ماشین را جائی پارک کردم که مجبور شدم با تاکسی برم اداره
جدائی
دوم دی 1381 بعد از 9 سال محل کارم عوض شد و انتقالی به ستاد را گرفتم /اول وقت کاری به محل کار جدیدم رفتم دو خانم همکار در یک اتاق بودن و من هم با اونا هم اتاق شدم یکیشونو از قبل میشناختم ولی اون یکی را اولین بار بود میدیدم /خانم "م "خوش قیافه و دوست داشتنی 7 سال از من کوچکتر بود.اولین بار که دیدمش اصلا فکر نمیکردم یه روزی از دوستای خیلی خوبم بشه /الان بعد از حدود 8 سال "م" عزیز داره منتقل میشه به یه اداره دیگه /تو این مدت برام یه دوست ، سنگ صبور ، خواهر وراهنما بوده ...در تموم غمها و شادیهام کنارم بوده /قراره موقت بره ولی سرنوشت یا زندگی رااعتباری نیست نمیدونم بعد از اتمام دوره موقت در چه شرایطی هستیم/میدونم دوستیمون با این رفتن کمرنگ نمیشه /ولی خسته ام ، افسرده ام و دلتنگم ....
ما چون دو دریچه ، رو به روی هم
آگاه ز هر بگو مگوی هم
هر روز سلام و پرسش و خنده
هر روز قرار روز آینده
عمر آینه ی بهشت ، اما ... آه
بیش از شب و روز تیره و دی کوتاه
اکنون دل من شکسته و خسته ست
زیرا یکی از دریچه ها بسته ست
نه مهر فسون ، نه ماه جادو کرد
نفرین به سفر ، که هر چه کرد او کرد
